Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/25560 Esas 2014/13541 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/25560
Karar No: 2014/13541
Karar Tarihi: 02.04.2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/25560 Esas 2014/13541 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, basit yaralama suçundan sanık hakkında verilen adli para cezasının takdiri indirim nedenleriyle birlikte açıklanmasının geri bırakılması kararına rağmen hükmün hapis cezası olarak belirlenmesi ve çelişki yaratılması, olayın karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiğinin anlaşılmasına rağmen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması ve velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin tüm kişiler için şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceğine karar verilmesi nedenleriyle mahkumiyet hükümlerinin bozulmasına karar verdi. Kararda, TCK'nin 29. maddesi, 53/1-c maddesi, 53/3. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi yer aldı. TCK'nin 29. maddesi haksız tahrik hükümlerini içerirken, 53/1-c maddesi velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunu düzenler. 53/3. maddesi ise bu hak yoksunluğunun şartla tahliye tarihine kadar sadece altsoyu üzerinde uygulanabileceğini belirtir. 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, kanunlara aykırı olan hükümlerin bozulması gerektiğini belirtirken, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi de Yargıtay kararları

3. Ceza Dairesi 2013/25560 E. , 2014/13541 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyete dair
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Sanık hakkında kurulan hükmün gerekçe bölümünde, sanığın basit yaralama eylemi nedeniyle adli para cezasının tercih edildiği belirtilerek, takdiri indirim nedenleri ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin buna göre değerlendirilmesine karşın, hükümde sanık hakkında temel cezanın hapis cezası olarak belirlenmesi ve buna göre uygulama yapılması ile çelişki yaratılması,
2) Sanık ile eşi olan diğer sanığın aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre karşılıklı kavga şeklinde gerçekleştiği anlaşılan olayda Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22/10/2002 tarihli, E.2002/4-238 - K.2002/367 sayılı Kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin araştırılması, bu hususun tespit edilememesi durumunda da sanık lehine TCK’nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
3) 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesine göre TCK’nin 53/1-c maddesinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun sadece kendi altsoyu üzerinde şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceği gözetilmeden, yazılı şekilde tüm kişiler için velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin şartla tahliye tarihine kadar uygulanabileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.