Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4723 Esas 2017/7324 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanığın kullandığı ve sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen şirketler hakkında düzenlenen vergi tekniği raporları ve ekleri dosyaya getirtilip, bu firmalar hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan dava açılıp açılmadığı, açılmış ise akıbeti araştırılıp dava dosyası celp edilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilmesi, bu dava ile birleştirilememesi halinde, bu davayı ilgilendiren ve sahtelikle ilgili delillerin ve faturaların onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgelerinin araştırılması, ödemelerin, satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti faturaları düzenleyen mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığının belirlenmesi, gerekirse yukarıda belirtilen firma yetkilileri dinlenilerek sanıkları tanıyıp tanımadıklarının, faturalara konu ürünleri kime teslim ettiklerinin sorulması, toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a)Sanığın aynı takvim yılı içerisinde birden fazla sahte fatura kullanmak şeklindeki eylemlerine ilişkin olarak, TCK‘nın 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b)5271 sayılı CMK"nın 324/1 ve 326/2.maddeleri uyarınca, iştirak halinde işlenen suçlarda sanıkların, sebebiyet verdikleri yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu oldukları gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
c) 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz olmadığından sonuç ceza miktarı itibarıyla sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 31.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.