MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 28.01.2014 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın reddine dair verilen 18.03.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, komşuluk hukukuna dayalı tazminat isteğine ilişkindir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, tazminat davasının reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacı vekili temyiz etmiştir.
5219 ve 5236 sayılı yasalar ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890.00 TL"ye çıkarılmıştır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kurulu kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Dava tazminat isteminin reddi kararı yönünden temyize geldiğinden ve dava değeri 300 TL olduğundan hüküm karar tarihi itibariyle kesin niteliktedir. Bu sebeple davacı vekilinin temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz talebinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde yatırına iadesine, 28.9.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.