Sahte fatura kullanmak - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6711 Esas 2017/7320 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanmak
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Yeni .... Yapı Denetim Tic.Ltd.Şti. yetkili temsilcisi olan sanığın, sahte fatura düzenlediği yönünde haklarında vergi tekniği raporları düzenlenen şirketlerden sahte fatura alıp bunları yasal defterlerine kaydederek KDV indiriminde kullandığı iddia edilen somut olayda; iddianamede adı geçen, sanığın kullandığı ve sahte olduğu iddia olunan faturaları düzenleyen şirketler hakkında düzenlenen vergi tekniği raporları ve ekleri dosyaya getirtilip, bu şirketlerin yetkilileri hakkında sahte fatura düzenlemek suçundan dava açılıp açılmadığı, açılmış ise akıbeti araştırılıp dava dosyası celp edilip incelenerek özetinin duruşma tutanağına geçirilmesi, bu dava ile birleştirilememesi halinde, bu davayı ilgilendiren ve sahtecilikle ilgili olan delillerin onaylı örneklerinin dava dosyasına intikal ettirilmesi, faturaların gerçek alım satım karşılığı olup olmadığının, mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyeleri, teslim tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan geçerli ödeme belgelerinin araştırılması, ödemelerin satıcının kasasına ya da banka hesabına girip girmediğinin tespiti, faturaları düzenleyen mükellefin yeterli üretimi, mal girişi ya da stoğu olup olmadığının araştırılması, toplanan tüm deliller değerlendirilip sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre de;
a)Dava şartı olan mütalaa ile iddianamenin sahte fatura kullanmak suçuna ilişkin olması, sanığın bu suçtan savunmasını yapması ve gerekçeli kararda sahte fatura kullanmak eylemi anlatılarak mahkûmiyet sonucuna ulaşıldığının kabul edimesine rağmen, hüküm fıkrasında suç vasfının sahte fatura düzenlemek şeklinde ifade edilmesi suretiyle çelişkiye düşülmesi,
b)Suç tarihi gözetildiğinde, lehe yasa değerlendirmesi yapılmaması ve suç tarihinde yürürlükte bulunan 213 sayılı Yasanın 359/b-1 maddesinde öngörülen 18 aydan 3 yıla kadar hapis cezasından teşdiden üst sınırdan mı, yoksa 08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 276. maddesi ile değişik 213 sayılı Yasanın 359/b-1 maddesinde öngörülen 3 yıldan 5 yıla kadar olan hapis cezasından dolayı alt sınırdan mı ceza verildiğinin anlaşılamaması nedeniyle denetimden yoksun hüküm kurulması,
c)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.10.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.