MAHKEMESİ : Manavgat 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 14/11/2011
NUMARASI : 2010/903-2011/730

Dava dilekçesinde, kamulaştırılan taşınmazın amaca uygun biçimde kullanılmadan üçüncü kişiye satıldığı belirtilerek oluşan zararın faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı, davalı idarece kamulaştırılan dava konusu taşınmazın, kendilerine tebligat yapılmadan üçüncü kişiye satılması sonucu uğranılan zararın tazminini istemiş, mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
1-Dava, 2942 sayılı Yasa"nın 22. maddesine göre, idarenin davacıya geri alım hakkını kullandırmaması nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkindir.
12.07.2013 tarih ve 6495 sayılı Kanunun 26. maddesiyle değiştirilen ve 02.08.2013 tarihinde yürürlüğe giren 2942 sayılı Kanunun 22. maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi ile kamulaştırmayı yapan idarece kamulaştırma amacına uygun tesisat, yapı veya donatı yapıldıktan ve en az 5 yıl kullanıldıktan sonra, bu ihtiyacın ortadan kalkması nedeni ile kamulaştırma amacında kullanılamayan taşınmazların önceki mal sahibi veya mirasçılarına iade edilmeyeceği, bu taşınmazların kamulaştırma amacı dışında idarece tasarruf edilmesi halinde, önceki mal sahibi veya mirasçıları tarafından idareden herhangi bir hak bedel veya tazminat talebinde bulunulamayacağı; 6495 sayılı Kanunun 28. maddesiyle 2942 sayılı Kanuna eklenen geçici 8. maddesinde ise bu Kanunun 22. maddesinin birinci fıkrasının son cümlesi hükmü, bu maddenin yürürlüğe girdiği tarihten önce gerçekleştirilen kamulaştırma işlemleri nedeniyle, kamulaştırılan taşınmazların eski malikleri veya mirasçıları tarafından bu taşınmazların geri alınması bedel veya tazminat talebiyle açılan ve henüz kesinleşmeyen davalara da uygulanacağı hükme bağlanmış olup uyuşmazlığın belirtilen yasal düzenlemeler gözetilerek çözümlenmesi için mahkeme kararının bu nedenle bozulması gerekmiştir.
Ayrıca;
2-Dosya içerisinde bulunan kamulaştırma evrakları içeriğine göre dava konusu taşınmazın mülkiyeti itirazlı olarak kamulaştırıldığı, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 16. maddesine göre açılan tescil davasında M. U.. ve A. Ö.."ün davalı olarak gösterildiği, dava sonucunda 107 parselin Karayolları Genel Müdürlüğü adına tesciline karar verildiği, veraset ilamına göre davacının M. U.."nun mirasçısı olduğu anlaşılmaktadır. Tüm bu bilgiler dikkate alındığında taşınmazın kamulaştırma öncesi maliki (mülkiyet ihtilafı çözümlenerek kamulaştırma bedelini almaya hak kazanan kişilerin) tespit edilmeden ve davacının aktif husumet ehliyetinin bulunup bulunmadığı araştırılmadan karar verilmiş olması da doğru görülmemiştir.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.