MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında ki hükümlerde TCK.nun 58. maddesinin uygulanmaması karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan kanıtlara, hükümlerin dayandığı gerekçe ve takdire göre yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak:
1- Kredi kartının kötüye kullanılması suçundan hüküm kurulurken adli para cezasına esas alınan gün üzerinden artırım veya indirim yapıldıktan sonra belirlenen sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı tayin olunan miktarın çarpılması sonucu cezanın belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle TCK.nun 61/8. maddesine aykırılık yapılması,
2- Her iki hükümde TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkında TCK.nun 245/1. maddesinin uygulandığı hüküm fıkrasında yer alan ""3 yıl hapis ve"" ibaresinden sonraki kısım çıkartılarak yerine ""5 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına"" TCK.nun 62. maddesinin uygulandığı fıkrada yer alan ""2 yıl 6 ay hapis ve"" ibaresinden sonraki kısım çıkartılarak yerine ""4 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına"", bu fıkranın devamına ""TCK.nun 52 maddesi gereği 4 günün bir gün karşılığı takdir edilen 20 TL ile çarpılması suretiyle sanığın neticeten 80 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına"" ibaresinin yazılması ve her iki hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.