Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/14924 Esas 2014/10443 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/14924
Karar No: 2014/10443
Karar Tarihi: 24.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/14924 Esas 2014/10443 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin banka veya kredi kartlarını kötüye kullanması ve hırsızlık suçlamalarıyla hükümlü olduğunu belirtti. Ancak mahkeme, hapis cezasının yanı sıra adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğini dikkate almadığı için temyiz edilmediğini belirtti. Mahkeme, suçların niteliğine uygun olarak verilen cezaların hukuka uygun olduğunu ve yerinde olduğunu belirtti. Ancak mahkeme, koşullu salıverme ile ilgili olarak 53. maddenin 3. fıkrası gereğince sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, diğer haklardan ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiğini düşünmediği için, hapis cezasının tamamının koşullu salıverme olmaksızın infaz edilmesine hükmettiği için kararın düzeltilerek daha doğru bir şekilde onaylanması gerektiğini belirtti. Kanun Maddeleri: TCK.nun 245/1, TCK.nun 53. madde ve fıkraları, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2013/14924 E. , 2014/10443 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması ve hırsızlık
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
5237 sayılı TCK.nun 245/1. maddesine göre hapis cezası yanında adli para cezasına da hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır,
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:
TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin uygulamasına ilişkin kısımların çıkartılarak yerine "sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53/1-3. madde ve fıkraları uyarınca, (c) bendinde sayılan kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı, vesayet ve kayyımlığa ait haklardan koşullu salıverilmeye kadar, madde ve bendlerde sayılan diğer haklardan ise hükmolunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.