Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/7082 Esas 2021/8597 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/7082
Karar No: 2021/8597

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/7082 Esas 2021/8597 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, boşanma davasıdır. Davacı kadın tarafından davalı erkek aleyhine açılan dava sonrasında, mahkeme davalı erkeğin kusurunun ispat edilememesi nedeniyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı kadın bunun üzerine tümü yönünden istinaf başvurusunda bulunmuş, ancak Bölge Adliye Mahkemesi tarafından esastan ret kararı verilmiştir. Bunun üzerine karar davacı erkek tarafından temyiz edilmiştir.
Yargılama sürecinde, adli sicil kaydında 2009, 2010, 2012 ve 2019 tarihlerinde suçların olduğu ancak davacının boşanma davasını daha önce açmadığı dikkate alınarak bu suçlar yönünden davacının af veya en azından hoşgörü gösterdiğinin kabul edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ancak, 2019 tarihinde işlenen suçun boşanma davasının açılmasından önce gerçekleştiği ve suçun yüz kızartıcı suçlardan olduğu anlaşılmaktadır. Bunun yanı sıra kadının davalı eş ve kendi ailesinden korktuğu için sığınma evinde kaldığı ve gizlilik kararının bulunduğu hususları da göz önüne alındığında erkeğin eylemlerinin sürekli olduğu ve af ya da hoşgörünün varlığından söz edilemeyeceği sabittir.
Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 166/1. maddesi.

2. Hukuk Dairesi 2021/7082 E. , 2021/8597 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında mahkemece yapılan yargılama sonrasında, davalı erkeğin kusurunun ispatlanamadığından bahisle, TMK 166/1 maddesi gereğince davanın reddine karar verilmiş, karar davacı kadın tarafından tümü yönünden istinaf başvurusunda bulunmuştur. Bölge adliye mahkemesince esastan ret kararı verilmiştir. Karar davacı erkek tarafından temyiz edilmiştir.
Yapılan yargılama ve toplanan delillerden, her ne kadar ilk derece mahkemesince; adli sicil kaydının incelenmesinden arşiv kaydında 2009 ve 2012 ve 2012 tarihli üç suçun olduğu, ancak dava tarihi itibarıyla bu suçların işlendiği tarihten itibaren uzunca bir süre geçtiği ve davacının boşanma davasını daha önce açmadığı dikkate alınarak bu suçlar yönünden davacının af veya en azından hoşgörü gösterdiğinin kabulü gerekeceği, adli sicilde yer alan 2010 tarihli suç için de aynı açıklamanın geçerli olduğu, 22/08/2019 tarihinde işlenen suçun ise dava tarihinden sonra işlendiği anlaşıldığından hükme esas alınamayacağı belirtilerek davanın reddine karar verilmiş ise de ilk derece mahkemesi kararında belirtilen ... 1. Asliye Ceza Mahkemesi 2019/596 esas sayılı dosyasının incelenmesinde suç tarihinin 13/07/2019 olduğu, bu tarihin ise boşanma davasının açılmasından önce olduğu, suçun ise yüz kızartıcı suçlardan olduğu anlaşılmaktadır. Yine kadının davalı eş ve kendi ailesinden korktuğu için kadın sığınma evinde kaldığı ve gizlilik kararının bulunduğu hususlarının birlikte değerlendirildiğinde erkeğin eylemlerinin sürekli olduğu ve af ya da hoşgörünün varlığından sözedilemeyeceği sabittir. Açıklanan nedenlerle davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken reddine karar verilmesi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesinin esastan ret kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 22.11.2021 (Pzt.)