Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 19.09.2017 tarih ve 2017/8278 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 02.10.2017 tarih ve KYB- 2017/54446 sayılı ihbarname ile;
213 sayılı Vergi Usul Kanunu’na aykırı davranmak suçundan sanık ..."nun, anılan Kanun’un 359/b-l ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 62. maddeleri gereğince 2 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına dair İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/09/2013 tarihli ve 2013/49 Esas, 2013/343 sayılı kararının "Sanığın 2005 yılında sahte fatura düzenlediğinin mahkemesince kabul edilmesi karşısında, suç tarihinin en son 2005 yılı olduğu, 213 sayılı Kanun’un 359/b-l. maddesinde öngörülen müeyyidenin, 08/02/2008 tarihinde yürürlüğe giren 5278 sayılı Kanunla değiştirilmeden önceki haliyle 18 aydan 3 yıla kadar ağır hapis cezası olduğu, anılan Kanunla yapılan değişiklikle maddede düzenlenen hapis cezası miktarının 3 yıldan 5 yıla kadar artırıldığı, bu durumda suç tarihine göre değişiklikten önceki halinin sanık lehine bulunduğu, diğer yandan kararın gerekçe bölümünde asgari hadden uzaklaşıldığına ilişkin bir ibare bulunmadığı gibi, hüküm kısmında da cezanın teşdiden uygulandığına dair bir ifade bulunmaması karşısında, 5237 sayılı Kanun’un 61/8. maddesi uyarınca temel cezanın 18 ay hapis cezası olarak tespit edilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde fazla ceza tayin olunmasında isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosya içeriğine göre; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun “Bazı kaçakçılık suçlarının cezalandırılmasında usul” başlıklı 367. maddesinin birinci fıkrasında yer alan “(Değişik fıkra: 23/07/2010-6009 S.K/13.md.) Yaptıkları inceleme sırasında 359 uncu maddede yazılı suçların işlendiğini tespit eden Vergi Müfettişleri ve Vergi Müfettiş Yardımcıları ile stajyer gelirler kontrolörleri tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla doğrudan doğruya ve vergi incelemesine yetkili olan diğer memurlar tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla vergi dairesi başkanlığı veya defterdarlık tarafından keyfiyetin Cumhuriyet Başsavcılığına bildirilmesi mecburidir.” ikinci fırkasında yer alan “359 uncu maddede yazılı suçların işlendiğine sair suretlerle ıttıla hasıl eden Cumhuriyet Başsavcılığı hemen ilgili vergi dairesini haberdar ederek inceleme yapılmasını talep eder." ve üçüncü fıkrasında yer alan “Kamu davasının açılması, inceleme neticesinin Cumhuriyet Başsavcılığına bildirilmesine talik olunur.” şeklindeki düzenlemeler karşısında, somut olayda sanık ... hakkında...... Ltd. Şti. adına 28.10.2005 tarihli 324,50 TL bedelli sahte faturayı düzenlediğinin iddia ve kabul olmasına karşın, başlangıçta sanık hakkında İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesi‘nin 31.12.2007 tarih ve 2007/398 Esas-2007/551 Karar sayılı ilamıyla TCK‘nın 207. maddesi uyarınca “özel belgede sahtecilik“ suçundan mahkumiyet hükmü kurulduğu, Yargıtay 15. Ceza Dairesi‘nin 20.12.2012 tarih ve 2011/17866 Esas-2012/46052 Karar sayılı ilamı neticesi, “sanığın eyleminin Vergi Usul Kanunu‘nun 359/1-b. maddesi kapsamında kaldığı ve kovuşturma için defterdarlık mütalaasının gerekli olduğu“ gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verildiği, bozma ilamı sonrası yapılan yargılamada, sanık hakkında yapılan inceleme sonucunda vergi denetmeni .... tarafından düzenlenen 31.07.2013 tarih ve VDENR-2013-A-1279/31 sayılı vergi suçu raporu düzenlenerek, mahkemece bu rapora istinaden, sanık hakkında 213 sayılı Kanun‘un 359/1-b. maddesi gereğince mahkumiyet hükmü kurulduğu, iddianamede nitelendirilmesi yapılan eylem ile ilgili olarak 213 sayılı Yasanın 367. maddesi uyarınca sanık hakkında suç tarihi itibarıyla Rapor Değerlendirme Komisyonunu"nun mütalaası alınmasının dava şartı olduğu, dosya kapsamında rapor tarihine göre 213 sayılı Kanun"un 359. maddesinde yazılı suçun işlendiğini tespit eden ve Kanun‘un 367. maddenin birinci fıkrasında gösterilen usule göre verilmiş bir değerlendirme komisyonu mütalaası bulunmadığının belirlendiği, bahse konu vergi suçu raporunun tek başına anılan maddeye göre alınmış komisyon mütalaası yerine geçmeyeceğinin anlaşılması karşısında, öncelikle, belirtilen hususa ilişkin olarak da, kanun yararına bozma yoluna gidilip gidilmeyeceği konusunda gereğinin takdir ve ifası için dosyanın Adalet Bakanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 30.10.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.