Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/7187 Esas 2017/5445 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/7187
Karar No: 2017/5445
Karar Tarihi: 06.11.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/7187 Esas 2017/5445 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada hükümlü uyuşturucu madde bulundurmak suçunu işlediği için cezalandırıldı ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutuldu. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle kesinleşmiş cezanın aynen infazına karar verildi. Bu konuda verilen Ordu 2.Asliye Ceza Mahkemesi kararı itiraz yolu ile değil, temyiz yolu ile ele alınması gerektiği gerekçesiyle Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iade edildi. Kararda, TCK'nın 191. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrasına atıfta bulunuldu.

10. Ceza Dairesi 2013/7187 E. , 2017/5445 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : a) Mahkûmiyet ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri
b) Mahkûmiyet (Aynen infaz mahiyetinde)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Hükümlü hakkında 23.02.2012 tarihinde 2008/97 esas, 2012/129 karar sayı ile TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası uyarınca 1 yıl hapis cezası ile cezalandırılmasına, ayrıca aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verildiği, söz konusu hükmün kesinleşmesinden sonra, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca kesinleşmiş olan cezanın aynen infazına karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen Ordu 2.Asliye Ceza Mahkemesi"nin 25.01.2013 tarih 2008/97 esas 2012/129 karar sayılı kararının 5275 sayılı Kanun’un 101/3. maddesi uyarınca temyiz yasa yoluna değil, itiraz yasa yoluna tabi olması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 06/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.