MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa uygun kabule göre; cebir, tehdit veya hile gibi iradeyi etkileyen herhangi bir hal olmaksızın suç tarihinde ondört yaş yedi aylık olan mağdureyle, cinsel ilişkiye giren onsekiz yaşındaki sanığın dosyaya yansıyan sosyal ve kültürel durumu, eğitim düzeyi, kişisel özellikleri, tarafların yaşları ile olayın zora dayalı olmayan gerçekleşme biçimi nazara alınarak TCK"nın 23. maddesi uyarınca sanığın bu ağır neticeden sorumlu tutulabilmesi bakımından en azından taksirle hareket edip etmediğinin tespit edilmesi, sanığın ağır netice olarak ortaya çıkan mağdurenin ruh sağlığındaki bozulmayı öngöremeyeceği ve taksirle dahi hareket etmesinin söz konusu olmadığı sonucuna varılırsa meydana gelen bu zararın TCK"nın 61. maddesi kapsamında cezanın bireyselleştirilmesinde alt sınırdan uzaklaşılma nedeni olarak dikkate alınması gerektiği gözetilmeyerek sanık hakkında TCK"nın 103/6. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre de,
Sanık ve mağdurenin sosyal paylaşım sitesi üzerinden arkadaşlık kurmasıyla birlikteliklerinin başlaması ve olay gününe kadar yüz yüze görüşmedikleri, iletişimlerinin internet veya telefon üzerinden devam ettiği, sanığın aşamlarda mağdurenin onbeş yaşından küçük olduğunu bilmediğine yönelik savunmaları ve ... Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalının 26.03.2013 tarih ve 2013/227 sayılı raporuna göre mağdurenin 14.02.2013 tarihi itibariyle onaltı yaş sonu onyedi yaş içerisinde olduğunu belirtmesi karşısında sanık hakkında TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hataya ilişkin hükümlerin karar yerinde tartışılmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA 04.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.