Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/17434 Esas 2018/15086 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/17434
Karar No: 2018/15086
Karar Tarihi: 26.11.2018

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/17434 Esas 2018/15086 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi         2016/17434 E.  ,  2018/15086 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet

    Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü;
    1-Olay yerinden elde edilen kan izleri ile bir başka soruşturma kapsamında sanıktan alınan kan örneklerinin uyumlu olduğuna dair ... Kriminal Polis Laboratuvarı Müdürlüğünün 02/11/2012 tarih... uzmanlık numaralı Uzmanlık Raporu"nun hükme esas alınarak sanığın atılı suçlardan cezalandırılmasına karar verilmişse de, sanıktan alınan kan örneklerinin 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 75. maddesinde belirtildiği üzere gecikmesinde sakınca bulunan hal kapsamında Cumhuriyet Savcısı, diğer hallerde hâkim veya mahkeme tarafından verilmiş bir karar kapsamında usulüne uygun olarak alınıp alınmadığının, karar Cumhuriyet Savcısı tarafından verilmiş ise hâkim tarafından süresi içinde onaylanıp onaylanmadığının, elde edilen delilin hukuka uygunluğunun denetlenebilmesi bakımından söz konusu örnek alma kararlarının asıllarının ya da onaylı örneklerinin mahkemesinden temin edilerek dosya arasında alınması gerekirken aksi yönde davranılarak eksik kovuşturma ile sanığın üzerine atılı hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyetine karar verilmesi,
    Kabule göre de;
    2-Anayasa Mahkemesi"nin hükümden sonra 24/11/2015 tarih 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 53. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    3-5271 sayılı CMK"nın 232. maddesinin 2. fıkrasının (c) bendi uyarınca gerekçeli karar başlığında suçun işlendiği zaman diliminin yazılması gerekirken yazılmaması,
    4-Kovuşturma aşamasında şikayetten vazgeçen mağdurun gerekçeli karar başlığında şikayetçi olarak yazılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 26/11/2018 tarihinde oy birliği ile karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.