MAHKEMESİ : ANTALYA 6. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/01/2013
NUMARASI : 2011/562-2013/15

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi "ın raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacı, kayden maliki olduğu 4467 ada 1 parsel, B blok 10 numaralı bağımsız bölümün, taşınmazı iktisap ettiği 5.12.2005 tarihinden bu yana davalı tarafından kullanıldığını, davalı aleyhine açtığı elatmanın önlenmesi davasının kabul edilerek kesinleştiğini, taşınmazın 13.04.2011 tarihinde tahliye edildiğini ileri sürerek 05.12.2005-13.04.2011 tarihleri arasındaki süre için 10.000,00-TL. ecrimisile karar verilmesini istemiş, yargılama sırasında talebini 20.766,00-TL. olarak ıslah etmiştir.
Davalı, haksız işgalci olmadığını, taşınmazda oturmasının karşılığı olarak davalının banka kredi borcunun 31.530,00-TL."sini ödediğini, bu miktarın ecrimisil alacağından takas-mahsup edilmesi gerektiğini bildirip davanın reddini savunmuş ve zamanaşımı definde bulunmuştur.
Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden, çekişme konusu 4467 ada 1 parsel, B Blok 10 numaralı bağımsız bölümün davacı adına kayıtlı olduğu, taşınmazın davacının edindiği 6.12.2005 tarihinden, icra yolu ile tahliye edildiği 13.4.2011 tarihine kadar davalı tarafından kullanıldığı, kullanım nedeniyle davalının kira vb. ödeme yapmadığı, ancak davacının kullandığı banka kredisinin belirli miktarının taşınmazı kullanmaları nedeniyle davalı ve çocukları tarafından ödendiği, davalının buna ilişkin olarak dosyaya dekontlar ibraz ettiği anlaşılmaktadır.
Davalının kullanımının haklı ve geçerli bir nedene dayanmadığı, taraflar arasında kira ilişkisi de bulunmadığı saptanarak ecrimisile hükmedilmesinde kural olarak bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Davalının diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.
Ancak, 25.5.1938 tarih ve 29/10 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı ve Yargıtay"ın aynı yoldaki yerleşmiş içtihatları uyarınca ecrimisil davaları beş yıllık zamanaşımına tabi olup bu beş yıllık süre dava tarihinden geriye doğru işlemeye başlar. Somut olayda, davalı esasa cevap süresi içerisinde zamanaşımı definde bulunduğuna göre, dava tarihinden geriye doğru 5 yıl öncesinden başlatılmak suretiyle (30.12.2006) tahliye tarihinde kadar (13.4.2011) ecrimisile hükmedilmesi yerine, 13.4.2006 tarihinden başlamak üzere fazla ecrimisile hükmedilmesi doğru değildir.
Öte yandan davalı, davacının borçlusu olduğu banka kredisi ödemelerinin 31.530,00-TL."sini kendisinin ödediğini ileri sürmüş ve süresinde takas-mahsup definde bulunmuş olmasına rağmen, davalı ve çocukları tarafından yapılan ödemelere ilişkin dekontlar ve banka kayıtları bilirkişilerce incelenmek suretiyle, davalı tarafından ödendiği tespit edilen meblağın ecrimisilden mahsup edilmesi gerekirken bu konuda belge olmadığından bahisle herhangi bir değerlendirme yapılmaması isabetsizdir.
Davalının bu yönlere ilişkin temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 28.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.