Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/8635 Esas 2014/10423 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/8635
Karar No: 2014/10423
Karar Tarihi: 24.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/8635 Esas 2014/10423 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması suçundan hüküm giyen sanığın temyiz taleplerini değerlendirdi. Sanığın kardeşinin adına hüküm temyize yetkisi olmadığı için temyiz talebi reddedildi. Ancak sanığın kendi temyiz talebi kabul edildi. Mahkeme, suçun niteliğine uygun bir cezalandırma yapıldığını ancak sanığın haklarının yasaya uygun şekilde korunmadığını belirtti ve bu nedenle cezanın infazının tamamlanmasına kadar diğer haklarından mahrum bırakılmasına karar verildiğini ifade etti. Kanun maddeleri olarak ise 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi belirtildi. Hükmün düzeltilerek onanmasına oybirliğiyle karar verildi.

8. Ceza Dairesi 2013/8635 E. , 2014/10423 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Sanığın kardeşi ..."ın temyiz talebinin incelenmesinde;

Sanığın kardeşinin sanık adına hükmü temyize yetkisi bulunmadığından temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE),

2- Sanığın temyiz talebine gelince;

Kendisine atanan müdafiiden haberi bulunmayan sanığın öğrenme üzerine verdiği temyiz dilekçesinin süresinde olduğunun kabulüyle yapılan incelemede;

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sübutuna yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

5237 sayılı TCK.nun 53. maddesi uygulanmasında sanığın maddenin 1. fıkrasında sayılan hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına, bu yoksunluğun kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmesine kadar, diğer hakları yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar sürmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.