MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, 16.09.2015 gününde verilen dilekçe ile mirasçılık belgesinin verilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17.11.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
_ K A R A R _
Dava mirasçılık belgesi verilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece, murisin en yakın tüm mirasçıları tarafından miras reddedildiğinden, TMK 611. maddesi gereğince mirası reddedenler sağ değilmiş gibi kabul edilerek murisin kardeşleri mirasçı olarak belirlenmiştir.
Hükmü davacı vekili temyiz etmiştir.
En yakın yasal mirasçıların tamamı tarafından reddolunan miras, sulh mahkemesince iflas hükümlerine göre tasfiye edilir. Tasfiye sonunda arta kalan değerler, mirası reddetmemişler gibi hak sahiplerine verilir. (TMK m 612) Bu madde uyarınca yapılacak tasfiye süreye tabi değildir. Sulh mahkemesince herhangi bir başvuruya gerek olmadan kendiliğinden resmi tasfiye yoluna gidilmesi gerekir. En yakın yasal mirasçılardan maksat mirasbırakanın ölümünde doğrudan doğruya mirasçılık sıfatını kazanan mirasçılardır. Eş ve çocukların tamamının mirası reddetmeleri halinde murisin anne, babası ve kardeşleri yasanın aradığı anlamda en yakın mirasçılardan kabul edilemez.
Mahkemece, muris ..."ın mirasçılık belgesinin, sağ kalan eş ve çocuklarının mirasçısı olacak şekilde verilmesi, en yakın mirasçıların tamamı tarafından miras reddedilmiş olduğunun da gözetilerek murisin terekesinin iflas hükümlerine göre tasfiye edilmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiş bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
...

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 26.09.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.