Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/1753 Esas 2018/6389 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, davalı kurumun dava dışı kamu borçlusu ... aleyhine vergi borcu nedeni ile 6183 sayılı Yasa uyarınca yaptığı takip sırasında davacıya haciz ihbarnamesi gönderdiğini, anılan kamu borçlusunun 12.05.2014 tarihinde işten ayrıldığından, davalı idareye borçlu olmadığının tesbitine talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının süresinde haciz ihbarnamesine süresinde itiraz etmediğinden yasa gereği borcun uhdesinde sayıldığını, haksız açılan davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece, davacının çalışanı olan borçlunun 12.05.2014 tarihinde işten çıktığı ve bu tarihten maaşından kesinti yapılmasının mümkün olmadığından bahisle davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, 6183 sayılı Yasa’nın 79/4 maddesine dayalı olarak açılan menfi tesbit davasına ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıda yazılı bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Harçlar Kanunun 2588 sayılı yasa ile eklenen (J) bendi hükmüne uyarınca Genel Bütçe kapsamındaki kamu idareleri yargı harcından muaftır. Kural olarak dava kabul
edilirse harç münhasıran davalıya yükletilir ancak davalı idare harçtan muaf olduğundan harcın davalıdan alınmasına karar verilmeyeceği gibi davacıya da yükletilemez. Bu durumda davacının peşin olarak yatırmış olduğu harcın iadesine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken yargılama gideri bölümünde dava harcının da dahil edilerek davalı idarenin harçtan sorumlu tutulması isabetli olmamıştır.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 Sayılı HMK"nin geçiçi 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nin 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentlerde açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddi ile 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 6. bendindeki "196,90 TL" ibaresinin yine aynı bentteki "270.90 TL" ibaresinin silinmesine hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.06.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.