Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/1750 Esas 2018/6388 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki 6183 sayılı Yasa"ya dayalı menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı ... idaresi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, dava dışı kamu borçlusu ... hakkında 6183 sayılı Yasa gereğince yapılan takip sonucu müvekkiline haciz ihbarnamesi gönderildiğini, ancak süresi içinde itiraz edilemediğini, müvekkili şirketin kamu borçlusuna borcu olmadığının tesbitini istemiştir.
Davalı ... idaresi vekili, davacının haciz ihbarnamesine süresinde itiraz etmediğinden haksız açılan davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yapılan inceleme sonunda davacının dava dışı kamu borçlusuna olan borca ilişkin fatura bedelini haciz ihbarnamesinin tebliğinden önce ödediğinin anlaşıldığından bahisle davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı ... idaresi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava 6183 Sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkındaki Kanunun 79.maddesi gereğince açılmış menfi tesbit istemine ilişkindir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillere hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre davalı idare vekilinin aşağıda yazılı bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-1136 Sayılı Avukatlık Kanunu"nun 168.maddesinde değişiklik yapan 5904 Sayılı Yasa"nın 35.maddesi “6183 sayılı Yasanın uygulanmasından doğan her türlü davalarda vekalet ücreti tutarı maktu olarak belirlenir” hükmü gereğince taraflar yararına maktu vekalet ücreti takdiri gerekirken nispi vekalet ücreti takdiri doğru görülmemiştir.
3-Harçlar Kanununa 2588 sayılı Yasa ile eklenen (J) bendi hükmü uyarınca Genel Bütçe kapsamındaki kamu idareleri yargı harcından muaftır. Kural olarak dava kabul edilirse harç münhasıran davalıya yükletilir ancak davalı idare harçtan muaf olduğundan davacının yatırdığı peşin harcın iadesine karar verilmesi gerekirken peşin yatırılan harcın yargılama giderlerine dahil edilerek bu suretle davalı kurumun harçtan sorumlu tutulması da isabetli olmamıştır.
Ne var ki,bu yanlışlıkların giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirir nitelikte görülmediğinden, 6100 Sayılı HMK"nin geçiçi 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nin 438/7. maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentlerde açıklanan nedenlerle, davalı ... idaresi vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün 3. bendindeki “3.072,47 TL harç” ve “ki toplam 3.134,47 TL" ibaresinin hükümden çıkartılmasına 4. bentteki “16.194,78 TL” rakamının silinerek yerine “1.500,00 TL” rakamının yazılmasına hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.06.2018 günü oybirliğiyle karar verildi.