MAHKEMESİ : .... 1.FİKRÎ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 30/12/2014
NUMARASI : 2014/119-2014/274

Taraflar arasında görülen davada .... 1.Fikrî ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 30/12/2014 tarih ve 2014/119-2014/274 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkiline ait 2002 yılından itibaren kullanılan “........com” alan adının bulunduğunu, davalının başvurusu üzerine WİPO hakem kararı ile müvekkilinin “www........,.com” alan adı ile davalının “www.........com” alan adı ve markasının iltibas oluşturduğu gerekçesiyle alan adının davalı şirkete devrine karar verildiğini, söz konusu kararın hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek müvekkilinin “www........,.com” alan adı üzerindeki hak sahipliğinin tespitini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacı tarafından alan adının kötü niyetle tescil edildiğini, savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; alan adlarının sınırötesi etkinliği nedeniyle taraflar arasındaki uyuşmazlığın WİPO hakem kararı ile çözümünde hukuka aykırılık bulunmadığı, WİPO hakem kararında alan adının tescilinin kötü niyetle yapıldığı sonucuna varıldığı, davalının "........com" alan adının 2000 yılında davacının alan adının ise 2002 yılında tahsis edildiği, alan adları arasında bütünsel olarak güçlü bir benzerliğin bulunduğu, davacının alan adı ile davalının alan adının karıştırma ihtimali bulunduğu, davacının alan adını fiilen kullanmak veya gerçek bir ihtiyacı karşılamak üzere değil bu alan adlarına sahip firmaların kendisine veya rakiplerine satmak niyetiyle tahsis ettiği, bu nedenle davacı tescilinin kötüniyetli olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 01,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 07/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.