MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında, 2005 takvim yılında sahte fatura kullandığı iddiası ile açılan kamu davasında, gerekçeli karar başlığında “2011” şeklinde yanlış gösterilen suç tarihinin, sahte faturaların KDV ve gelir vergisinde kullanıldığı anlaşıldığından, “16.03.2006” olarak mahallinde düzeltilmesi olanaklı görülmüş; aynı takvim yılında birden fazla sahte fatura kullanılması nedeniyle, sahte fatura kullanma suçunun zincirleme olarak işlendiği ve 5237 sayılı TCK"nın 43. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini ile tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması isabetsizlikleri aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan haklardan, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosya içeriğine göre eleştiriler dışında verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 30.10.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.