MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Müştekinin 17.10.2012 tarihli kolluk ifadesine göre, eylemin 05.10.2012 günü saat 23:20 sıralarında işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanığa verilen cezada her ne kadar 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılmamış olsa da, somut olayda anılan maddenin uygulanma koşulları oluştuğundan, eylemin uzlaşma kapsamında olmadığı belirlenerek yapılan incelemede:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Mahkumiyet hükmünün dayanığını teşkil eden ve tek delil konumundaki müştekinin kovuşturma aşamasında beyanı alınmadan sadece hazırlık aşamasındaki ifadesine dayanılarak 5271 sayılı CMK’nın 210/1. maddesine aykırı olarak yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2-Çalınan suça konu telefonun olaydan sonra kim ya da kimler tarafından kullanıldığının tespitine yönelik HTS raporu alınarak, sanığın çalınan cep telefonunu kullanıp kullanmadığı, kullanan şahıslar ile sanık arasında bağlantı bulunup bulunmadığı tespit edildikten sonra tüm deliller bir arada değerlendirilip sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ile yazılı şekilde hükümlülüğüne karar verilmesi,
3-Kabule göre de;
a-Müştekinin 17.10.2012 tarihli kolluk ifadesine göre, eylemin 05.10.2012 günü saat 23:20 sıralarında işlendiğinin anlaşılması karşısında, sanığa verilen cezada 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,
b-Suç tarihi 05.10.2012 tarihi olduğu halde, gerekçeli karar başlığında 5271 sayılı CMK"nın 232/2-c maddesine aykırı olarak 16.10.2012 tarihinin gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sonuç ceza bakımından sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 13.11.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.