Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/10350 Esas 2021/7326 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/10350
Karar No: 2021/7326
Karar Tarihi: 01.06.2021

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2020/10350 Esas 2021/7326 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, iş kazası sonucu ölen bir kişinin manevi tazminatı için açılmış. Mahkeme ölen kişinin hak sahipleri tarafından açılan tazminat davalarında faizin ölüm tarihinden itibaren yürütüleceği, ölümle birlikte haksız eylemin gerçekleştiğinin kabul edilmesi gerektiği ve bu uygulamanın Dairemizin ve Yargıtay'ın yerleşmiş uygulamaları arasında olduğunu belirtmiş. Ancak mahkeme, ölüm tarihi yerine kaza tarihinden itibaren faize hükmetmiş ve davacıların yatırdığı harçlarının iadesine karar vermemiş. Karar temyiz edilmiş ve Yargıtay, kararda düzeltmeler yapılması gerektiğine karar vermiştir. Dairemizce, 09/07/2013 tarih yerine 15/12/2013 tarihinin yazılması ve harç konusundaki hükümlerin düzeltilerek kabul edilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi
- Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 438. maddesi
- 2-28.04.2018 tarih ve 7139 sayılı Kanun
- 6200 sayılı Kanun'un 49. maddesi

10. Hukuk Dairesi 2020/10350 E. , 2021/7326 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, iş kazasından kaynaklanan manevi tazminat istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, (kapatılan) 21. Hukuk Dairesinin bozma kararına uyularak ilamda belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
İş kazası sonucu ölüm nedeniyle hak sahipleri tarafından açılan tazminat davalarında faizin ölüm tarihinden itibaren yürütüleceği, ölümle birlikte hak sahipleri bakımından haksız eylemin gerçekleştiğinin giderek zarara yol açan bakımından temerrüde düşüldüğünün kabul edilmesi gerektiği, Dairemizin ve giderek Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamalarındandır.
Somut olayda kaza tarihi 09/07/2013, ölüm tarihi ise 15/12/2013 olduğuna göre hüküm altına alınan tazminatlara 15/12/2013 ölüm tarihinden itibaren faize karar verilmesi gerekirken kaza tarihi olan 09/07/2013 gününden itibaren faize hükmedilmesi hatalı olduğu gibi karar ve ilam harcı ile ilgili hüküm kurulurken davacılar tarafından yatırılan başvuru harcının davacılara iadesine karar verilmemesi isabetsiz olmuştur.
Ne var ki; bu aykırılıkların düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun geçici 3. maddesindeki düzenleme gereği, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
A.Hüküm fıkrasının 1 numaralı bendinde yer alan „09/07/2013“ tarihinin silinerek yerine geçmek üzere "15/12/2013” tarihinin yazılmasına,
B.Hüküm fıkarasının 2 numaralı bendinin silinerek yerine geçmek üzere “2-28.04.2018 tarih ve 7139 sayılı Kanun"un 6. maddasi ile 6200 sayılı Kanun"un 49. maddesi uyarınca DSİ Genel Müdürlüğü harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, dava açılırken yatırılan 25,20 TL başvuru harcı ile 1.024,65 TL peşin harç toplamı 1.049,85 TL’nin kararın kesinleşmesine müteakiben talep halinde davacıya iadesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.06.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.