Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/19669 Esas 2021/62 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/19669
Karar No: 2021/62
Karar Tarihi: 04.01.2021

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/19669 Esas 2021/62 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında açılan kasten yaralama davasıyla ilgili kararları değerlendirdi. 15 yaşından küçük iki mağdurun velisi olan anneleri sanıktan şikayetçi olmadıklarını belirtmişlerdi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun emsal kararı gereği, mağdurun kanuni temsilcisinin iradesine üstünlük tanınması gerektiği için bu mağdurların davaya katılmasına dair verilen karar hükümsüzdü. Bu nedenle, bu kararın temyiz talebi reddedildi. Sanık, bir mağduru çay bardağı ile yaraladığı için mahkum edildi. Ancak sanık müdafii, tayin edilen cezanın eksik olduğu için temyiz talebinde bulundu. Temyiz talebi reddedildi ve hüküm onaylandı. Kararda belirtilen kanun maddeleri: CMK'nin 234/2. maddesi, 5271 sayılı CMK'nin 317. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 6/1-f, 86/2, 86/3-a ve 86/3-e maddeleridir.

(Kapatılan)3. Ceza Dairesi 2020/19669 E. , 2021/62 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Beraatlere, mahkumiyete dair

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında mağdur ... (...)’i 17.12.2013 tarihinde kasten yaralama eylemi nedeniyle açılan kamu davası ile ilgili bir hüküm kurulmamış ise de, zamanaşımı süresince hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
1) Sanık ... hakkında mağdurlar ... ve ...’i kasten yaralama suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik mağdurlar vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Suç tarihinde 15 yaşından küçük mağdurlar ... ve ...’in velisi olan anneleri ... (...)’in 18.06.2014 tarihli duruşmada mağdur çocukları adına sanıktan şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.05.2014 tarih 2013/287 Esas ve 2014/273 sayılı emsal kararına göre; 12-15 yaş grubundaki kişiler ile ilgili olarak mağdurun velisi ile mağdura 5271 sayılı CMK"nin 234/2. maddesi uyarınca görevlendirilen vekilin iradelerinin çelişmesi halinde, mağdurun kanuni temsilcisinin iradesine üstünlük tanınması gerektiğinden, mağdurlar ... ve ...’in davaya katılmasına dair verilen karar hükümsüz olup, temyiz hakları da bulunmadığından, mağdurlar vekilinin temyiz talebinin 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme aykırı REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında mağdur ... (...)’i kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Mağdur eşi Ayşe’yi 5237 sayılı TCK’nin 6/1-f maddesi uyarınca silahtan sayılan çay bardağı ile TCK’nin 86/3-a ve TCK’nin 86/3-e maddeleri uyarınca birden fazla nitelikli hal ihlal ederek yaralayan sanığın TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca belirlenen temel cezasının alt sınırdan uzaklaşılarak tayini gerekirken, asgari hadden ceza verilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafinin temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 04.01.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.