6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2014/10599 Esas 2014/10381 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Emanetin 2010/3058 sırasında kayıtlı emanet eşyalarının akıbeti hususunda her zaman bir karar verilmesi mümkün görülmüştür.
1-Mağdur vekilinin temyizi yönünden yapılan incelemede;
6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunun niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen mağdur, davaya katılamayacağı gibi mahkemece katılmasına karar verilmiş olması dahi hükmü temyiz etme hakkı vermeyeceğinden; genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması suçu yönünden ise dava ve duruşmalardan haberdar olup duruşmaları vekili aracılığıyla takip eden mağdurun CMK.nun 237 ve 238. maddeleri uyarınca açılan davaya katılmadığı anlaşılmakla, hükmü temyize yetkisi bulunmadığından mağdur vekilinin vaki temyiz isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gere- ken CMUK.nun 317. maddesi uyarınca oybirliğiyle (REDDİNE),
2- Sanık hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve genel güvenliğin tehlikeye sokulması suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Sanığın, gittiği eğlence yerinde meydana gelen tartışma sırasında korkutmak maksadıyla silahla havaya ateş etmesi şeklinde meydana gelen eyleminin TCK.nun 106/2-a maddesinde düzenlenen silahla tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığı
tartışılmadan yazılı şekilde TCK.nun 170/1-c maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın, yerinde görülmeyen sair itirazlarının reddine, ancak:
Sanığın tekerrüre esas alınan sabıkasına konu ilamın karar ve kesinleşme tarihlerinin suç tarihinden sonra olması nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanmasının mümkün olmadığı gözetilmeden, cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerden 5237 sayılı TCK.nun 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.