Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4970 Esas 2017/7218 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4970
Karar No: 2017/7218
Karar Tarihi: 30.10.2017

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4970 Esas 2017/7218 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen bir davadan bahsedilmektedir. Suç, sahte fatura düzenlemeye ilişkindir ve sanık mahkum edilmiştir. Ancak, faturaların dosyada bulunmadığı ve incelenmediği görülmüştür. Bu nedenle, dosyada bulunan faturalar incelenerek kanuna uygunluğunun tespit edilmesi gerektiği ve hükümde eksik inceleme nedeniyle yanlışlık bulunduğu sonucuna varılmıştır. Ayrıca, mahkum olan sanığın hak yoksunluklarına ilişkin kararın verilmemesi de bir hatadır. Bu nedenle, kararın bozulması gerektiği kararına varılmıştır. Kanun maddeleri olarak, Vergi Usul Kanunu'nun 227. ve 230. maddeleri ile TCK'nın 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesi kararı gösterilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/4970 E. , 2017/7218 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-)Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 227. maddesinin 3. fıkrasındaki ""Bu Kanun"a göre kullanılan veya bu Kanun"un Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" şeklindeki düzenlemeye göre de, faturaların Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinde öngörülen bilgileri taşıması zorunlu olup, dosyada faturaların bulunmadığı görülmekle; suça konu faturalardan her takvim yılı için kanaat oluşturacak kadar asılları veya onaylı suretleri dosya içerisine konulup incelenerek, kanunda öngörülen şekil şartlarını taşıyıp taşımadığının tespit edilmesi ve sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve tespiti gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulmuş olması,
2-)Mahkum olduğu uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasındaki yazılı hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.