Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/26166 Esas 2014/13310 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/26166
Karar No: 2014/13310
Karar Tarihi: 1.04. 2014

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2013/26166 Esas 2014/13310 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği hüküm neticesinde bir sanık hakkında yaralama suçu nedeniyle ceza verilmiştir. Ancak, bu ceza kanunlara göre kesin ve temyiz edilemez kabul edilmiştir. Diğer bir sanık hakkında ise müştekiyi yaralama suçu nedeniyle hüküm verilmiş, ancak sanığın hak yoksunluğuna karar verilirken kanun hükümleri göz önünde bulundurulmamıştır. Bu nedenle, hüküm bozulmuş ancak yeniden yargılamaya gerek olmadığı belirtilerek, hüküm fıkrasındaki hak yoksunluklarına ilişkin kısım değiştirilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53/3. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2013/26166 E. , 2014/13310 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanıklar ... hakkında yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelen temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanık müdafinin temyiz isteminin 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK"un 317. maddesi gereğince isteme uygun REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında müşteki Gökçen"i yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükümünün incelenmesinde;
Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK"nin 53/3. maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğuna karar verilemeyeceği ancak kendi alt soyu dışındaki kişiler hakkında bu hak yoksunluklarına hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi
gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunluklarına ilişkin kısmının “Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hakları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına, TCK"nin 53/3. maddesi gereğince kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğunun uygulanmamasına" şeklinde değiştirilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01.04. 2014 gününde oybirliğiyle karar verildi