Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/5811 Esas 2018/2596 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 62, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
04.10.2012 günü saat 08:00 sıralarında sanık sürücü ...’un idaresindeki otobüs ile Petrol yolu caddesini takiben gelip, sağında kalan ... caddesine dönüş yaptığı sırada, idaresindeki aracın sağ ön teker kısmıyla, seyir istikametine göre yolun sağından soluna geçmek üzere kaplamaya giren yaya ..."nın ayağının üzerinden geçmesi neticesinde, yayanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığı ve sanığın asli kusurlu olduğu somut olayda, sanığın taksirinin yoğunluğu ve yaralanmanın niteliği gözetilerek, alt sınır aşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza tayini yerine, asgari hadden ceza tayin edilmesi, temyiz edenin sıfatına göre bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin eksik inceleme yapıldığına, kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme kararı verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2- Sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında taksit aralığı gösterilmeyerek infazda duraksamaya neden olunması;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "sanığın amaç ve saiki" ibaresinin hükümden çıkarılması, hükmün 6. bendinde yer alan "10 eşit taksit" ibaresinden önce gelmek üzere "her ay olmak üzere" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi