MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 Sayılı Yasaya Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık hakkında 2006 takvim yılında sahte fatura kullanmak suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
1-Sanık hakkında “2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçundan açılan davada, Ankara Vergi Dairesi Başkanlığının 02.09.2010 tarihli mütalaasının da ilgili yılda “sahte fatura kullanmak” suçuna ilişkin olduğu da gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 225. maddesi uyarınca, hükmün konusu iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, “sahte fatura kullanmak” suçundan açılmış bir dava bulunmadığı, birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olan "sahte fatura düzenlemek ve kullanmak" suçlarının birbirine dönüşmeyeceği dikkate alınarak; 2006 yılında sahte fatura kullanma suçundan Cumhuriyet Başsavcılığına suç duyurusunda bulunularak dava açılması halinde her iki dosyanın birleştirilmesi sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, sahte fatura kullanmak suçundan yazılı şekilde hüküm kurulması,
2- Kabule göre;
a)Vergi tekniği raporunda bahsedilen suça konu faturaların, gerçek alım-satım karşılığı düzenlenip düzenlenmediğinin belirlenmesi bakımından, mal ve para akışını gösteren taşıma ve sevk irsaliyeleri, teslim-tesellüm belgeleri, bedellerinin ödendiğine dair ticari teamüle uygun kanıtlama yeteneği olan banka hesapları ve kasa mevcudu ile uyumlu geçerli belgeler olup olmadığı ve faturaları kullananla hakkında karşıt inceleme yapılıp yapılmadığı, yapılmışsa düzenlenen raporlar, açılmışsa dava dosyaları getirilip incelenerek özeti duruşma tutanağına geçirilip bu dosyayı ilgilendirilen delillerin onaylı örnekleri dosyaya aktarılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
b)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.