Kasten Öldürmeye Teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2013/5584 Esas 2014/453 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Öldürmeye Teşebbüs
HÜKÜM : Mağdur ..."ı kasten öldürmeye teşebbüs etmek suçundan; 5237 sayılı TCK"nun 81/1, 35, 29, 62, 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddeleri gereğince neticeten 2 yıl 1 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Dosya kapsamına göre, tanık ...’in kullandığı traktörün arkasındaki ot biçme makinasının düşmesi nedeniyle aniden durması üzerine, sanık ...’in kullandığı traktörü fren yaparak durdurduğu, arkadan gelen mağdurun ise traktörü ile aniden durmak zorunda kalan sanık ...’in traktörüne çarptığı, taraflar arasında başlayan tartışmada mağdurun sanığa hakaret ettiği, çevredekiler tarafından olay yatıştırıldıktan sonra sanık ... kendi evine gitmek için mağdurun evinin önündeki yoldan geçmek zorunda olduğundan yoldan geçerken mağdur ile arasında tekrar başlayan tartışmada sanığın yere düşen mağdurun sağ meme kısmına dirgenle vurarak hayati tehlike geçirecek şekilde yaraladığı olayda; mağdurdan sanığa yönelik hakaret etmesinden kaynaklanan haksız tahrik teşkil eden sözlerin ulaştığı boyut dikkate alındığında cezanın dörtte birinden dörtte üçüne kadar indirimini öngören TCK’nun 29.maddesinin uygulanması sırasında alt sınırdan indirim yapılması yerine yazılı şekilde 1/2 oranında indirim yapılarak sanığa eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’in mağdura yönelik "kasten öldürmeye teşebbüs" suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, haksız tahrik ve takdiri indirim nedeninin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozmaya uyularak kurulan hükümde eleştiri nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sübuta, suç vasfına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle; usul ve yasaya uygun olan hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 04/02/2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.