Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/4695 Esas 2014/10358 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/4695
Karar No: 2014/10358
Karar Tarihi: 24.04.2014

Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/4695 Esas 2014/10358 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin banka veya kredi kartını birden fazla kez kullanması nedeniyle suçlu olduğuna karar verdi. Ancak sanığın altsoyu üzerindeki velayet hakkına, kayyımlık veya vesayet hizmetine ilişkin 1. fıkrada yazılı haklardan yoksun bırakılması gerektiğini belirtti. Kararda TCK'nun 43/1. maddesine uygun olarak cezanın artırılması gerektiğine dair bir vurgu yoktu. Ancak TCK'nun 53. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilirken, altsoyu üzerindeki velayet hakkı ve kayyımlık veya vesayet hizmetine ilişkin hükümlerin ayrı ayrı dikkate alınması gerektiği vurgulandı. Bu nedenle, mahkeme kararı düzeltilerek onaylandı. Kanun maddeleri: TCK'nun 43/1, 53/1(c) ve 53/3.

8. Ceza Dairesi 2013/4695 E. , 2014/10358 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Katılana ait kartın değişik zamanlarda birden fazla kullanılması nedeniyle verilecek cezadan TCK.nun 43/1. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, suçun sabit olmadığına yönelik temyiz itirazlarının reddine, ancak:

TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıvermeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.