MAHKEMESİ : Şile Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/11/2012
NUMARASI : 2010/386-2012/313

Taraflar arasındaki asıl ve karşı tazminat ve sözleşmenin feshi davalarının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün asıl davada davacı-karşı davada davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflara yapılan tebligata rağmen gelen olmadığından incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- KARAR -
Davacı-karşı davalı vekili, müvekkili ile davalı arsa sahibi arasında 18.05.2005 tarihinde düzenlenen arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesi uyarınca müvekkilinin inşaat için hazırlık çalışmaları yaparak yapı ruhsatı alma aşamasına geldiği sözleşmenin arsa sahibince feshedildiğini ileri sürerek feshin haksız olması nedeniyle sözleşmenin devam ettiğinin tespitine, 150.00 TL müspet zarar, 10.000 TL menfi zarar ile 10.000,00 TL manevi tazminatın faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, karşı davanın reddini istemiştir.
Asıl davada davalı–karşı davada davacı vekili, asıl davanın reddini istemiş, karşı davada ise, aradan 5 yıl geçmesine rağmen sözleşmenin ifasına başlanmaması nedeniyle feshedildiğini ileri sürerek sözleşmenin haklı nedenle feshedildiğinin tespitine, edimin yerine getirilmemesi nedeniyle 500,00 TL menfi zarar, 500,00 TL mahrum kalınan kira, 5.000,00 TL manevi tazminat, 20.000,00 TL cezai şart ve arsadaki binanın yıkılması nedeniyle 500,00 TL tazminatın davacı-karşı davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Mahkemece, asıl davanın reddine, karşı davanın kısmen kabulü ile 500,00 TL menfi zarar, 500,00 TL kira tazminatı, 5.000,00 TL manevi tazminatın davacı-karşı davalıdan faiziyle birlikte tahsiline, diğer istemlerin reddine karar verilmiştir.
Kararı, asıl davada davacı, karşı davada davalı yüklenici vekili temyiz etmiştir.
1-Dava; arsa payı karşılığı inşaat sözleşmesinin feshi nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, asıl ve karşı davada ileri sürülen taraf delilleri değerlendirilmemiş, asıl davanın reddi, karşı davanın kısmen kabulü ile ilgili hiçbir gerekçe yazılmamıştır. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 297/1-c maddesine göre, hükmün, iki tarafın iddia ve savunmalarının özetlerini, anlaştıkları ve anlaşamadıkları hususları, çekişmeli vakıalar hakkında toplanan delilleri, delillerin tartışılması ve değerlendirilmesini, sabit görülen
vakıalarla bunlardan çıkarılan sonuç ve hukuki sebepleri de kapsaması gerektiği öngörülmüştür. Yine Anayasa’nın 141. maddesinin 3. fıkrası hükmü de tüm mahkeme kararının gerekçeli olmasını amir bulunmaktadır. Kararlarda bulunması gereken gerekçeler sayesinde taraflar, hükmün hangi maddi ve hukuki sebebe dayandırıldığını anlayabilecekleri gibi, karar aleyhine kanun yoluna başvurulduğunda da HUMK" nın 428. maddesi uyarınca Yargıtay incelemesi sırasında ancak bu gerekçe sayesinde kararın usul ve yasaya uygun olup olmadığı saptanabilecektir. Diğer bir anlatımla Yargıtay denetimi ancak bir kararın gerekçe taşıması halinde mümkün olabilir. Açıklanmaya çalışıldığı üzere, mahkemece, tarafların tüm delillerinin açıkça değerlendirilerek asıl ve birleşen dava hakkında varılan sonuçlara hangi gerekçelerle varıldığı karara yansıtılması gerekirken gerekçesiz hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
2- Bozma nedenine göre, asıl davada davacı-karşı davada davalı yüklenici vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, asıl davada davacı-karşı davada davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün anılan davalı yararına BOZULMASINA, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.