Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/4995 Esas 2018/2569 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Olay günü sanığın sevk ve idaresindeki römork takılı çekici ile, iki şeritli ve tek yönlü yolun sağ tarafında kalan banket dışındaki yoldan seyirle ana yola çıkarak ve gidiş yönünü kapatacak şekilde, bölünmüş yolun ters istikametine giriş yapmak için manevra yaptığı esnada, katılan ..."nin sevk ve idaresindeki aracın, sanığın aracına sol arka tarafından çarpması neticesinde bir kişinin (6.) dereceden kemik kırığı oluşacak şekilde, bir kişininde basit tıbbi müdahale ile giderilemez şekilde yaralandığı olayda, TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir koşullarının oluştuğu ve ceza miktarında belirtilen madde uyarınca artırım yapılması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini,
2) Asli kusurlu olduğu kabul edilerek cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında sanığın taksire dayalı sorumluluk miktarı ve suçun işlenişindeki diğer özellikler göz önünde bulunudurularak hak ve nesafet kuralları gereği alt sınırdan uzaklaşılarak uygun bir ceza belirlenmesi gerekirken, alt sınırdan çok fazla uzaklaşılmak suretiyle yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; aynı Kanun"un 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 07.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.