8. Ceza Dairesi Esas No: 2013/19287 Karar No: 2014/10346 Karar Tarihi: 24.04.2014
Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2013/19287 Esas 2014/10346 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davanın sonucunda, sanığın banka veya kredi kartlarını kötüye kullanması suçundan hüküm giydiği belirtiliyor. Ancak, mahkemenin hapis cezası yanında adli para cezası da vermemesi bozma nedeni yapılmamış. Sanığın bazı haklarından yoksun bırakılma kararı verilmesi gerektiği, ancak bu hususların yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen hatalar olduğu ve düzeltilerek hükmün onanması kararı alındığı belirtiliyor. Kararda, Türk Ceza Kanunu'nun 245/1. maddesine atıfta bulunuluyor ve 5237 sayılı kanunun 53. maddesinin bazı fıkralarının uygulanması gerektiği belirtiliyor. Bu maddeler, sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmasından dolayı koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılması ve diğer hakların ise cezanın infazı tamamlanana kadar yoksun bırakılmasıyla ilgili.
8. Ceza Dairesi 2013/19287 E. , 2014/10346 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması HÜKÜM : Hükümlülük
Gereği görüşülüp düşünüldü: TCK.nun 245/1. maddesinde düzenlenmiş olmasına rağmen hapis cezası yanında adli para cezasına hükmedilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen kanıtlara, mahkemenin yargılama sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre sanığın, yerinde görülmeyen sair itirazların reddine, ancak: 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi alt soyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 24.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.