Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekili ve sanık müdafiinin sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık sürücünün sevk ve idaresindeki araçla, meskun mahal içindeki, bölünmüş, tek yönlü, iki şeritli yolun sol şeridinde seyir halindeyken, yol üzerinde bulunan yaya geçidinden doğru karşıdan karşıya geçmekte olan yaya katılana çarparak basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, kazanın meydana geldiği yerin yayaların karşıdan karşıya geçmek için kullandıkları ve geçişlerin trafik ışıkları ile kontol edildiği yaya geçidi üzerinde gerçekleşmiş olduğu, her ne kadar kaza esnasında hangi tarafa yeşil ışık yanarak geçiş hakkına sahip olunduğunun tespit edilememiş olması nedeniyle sanık hakkında beraat kararı verilmişse de, yaya geçidine yaklaşan sanık sürücünün kendisine yeşil ışık yandığının kabulü halinde dahi hızını yavaşlatarak karşıdan karşıya geçenlere yol vermesinin gerektiği, katılanın yola girdiği noktadan bir miktar uzaklaştıktan sonra çarpmanın gerçekleştiği, sanığın yola girmiş ve yaya geçidinde ilerlemekte olan sanığı görerek gerekli fren tedbirine başvurarak durması gerektiği, anlatıldığı şekli ile meydana gelen kazada sanığın alt dereceden tali kusurlu olduğu kabul edilerek cezalandırılması gerektiği göz önünde bulundurulmadan mahkumiyeti yerine beraatine karar verilmesi,
Kabule göre de;
Kendisini vekil ile temsil ettiren ve beraat eden sanık lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları yerinde görülerek, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07/03/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.