22. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/15733 Karar No: 2018/23638 Karar Tarihi: 06.11.2018
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/15733 Esas 2018/23638 Karar Sayılı İlamı
22. Hukuk Dairesi 2017/15733 E. , 2018/23638 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen karar, süresi içinde davalı vekili ve ihbar olunan vekili tarafından temyiz edilmiş ve ayrıca ihbar olunan vekilince temyiz incelemesinin duruşmalı yapılması talebinde bulunulmuş ise de, ihbar olunanın davanın tarafı olmadığı ve hakkında hüküm de kurulmadığı gözetilerek temyiz incelemesinin duruşmalı yapılmasını talep etmeye hakkı bulunmadığından duruşma isteğinin reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle fazla çalışma ücreti talebinin kısmen kabulüne, hafta tatili ücreti talebinin ise reddine karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili ve ihbar olunan vekili temyiz etmiştir. 1-İhbar olunan vekilinin temyizi yönünden; İhbar olunan hakkında temyize konu kararda bir hüküm kurulmadığı anlaşılmakla, ihbar olunanın kararı temyiz hakkı bulunmadığından temyiz isteminin, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. ve 432. maddeleri uyarınca REDDİNE karar verildi. 2-Davalı vekilinin temyizine gelince; Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, Mahkemece davacı tanıkları beyanlarına itibar edilerek, fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmıştır. Ancak, davacı tanıklarının da fazla çalışma ücreti istemli dava açtıkları ve dolayısıyla iş yerindeki çalışma düzeninin belirlenmesi açısından menfaatlerinin bulunduğu açıktır. Salt husumetli davacı tanıkları beyanlarına dayanılarak sonuca gidilmesi mümkün değildir. Davalı tanıkları ise, davacıyla aynı işyerinde çalışmadıklarından, davacının çalışma düzenini bilmemektedirler. Bu halde, dosya kapsamına göre, usulünce kanıtlanamaması sebebiyle fazla çalışma ücreti alacağı talebinin reddi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi hatalıdır. Yukarıda yazılı sebepten kararın bozulması gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 06/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.