17. Hukuk Dairesi 2015/12426 E. , 2018/6302 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki, ölümlü trafik kazası nedeniyle manevi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kısmen kabulüne ilişkin verilen hüküm, davacılar vekili ve davalılar vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacılar vekili, davalıların işleteni ve sürücüsü olduğu aracın, davacıların eşi/ babası/ çocuğu olan ..."e çarpmasıyla ölümlü kaza meydana geldiğini, ölüm olayı nedeniyle davacıların manevi zarara uğradıklarını belirterek toplam 100.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek ticari faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar vekili, davaya konu kazada davalı sürücünün kusuru bulunmadığını, davalıların ekonomik durumlarına göre istenen tazminatların fahiş olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile davacı ... için 20.000,00 TL, davacılar ... ve ... için 5.000,00"er TL. ile diğer davacılar için 10.000,00"er TL. olmak üzere toplam 60.000,00 TL. manevi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müteselsilen tahsiline, fazla isteğin reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar vekili ve davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; manevi tazminatın takdirinde TBK"nun 56. maddesindeki özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre; davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, ölümlü trafik kazası nedeniyle, ölenin yakınlarının manevi tazminat istemine ilişkindir.
Davacılar ihtiyari dava arkadaşları olduğundan, davacılar yararına ayrı ayrı vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, tüm tazminat toplamı üzerinden tek vekalet ücreti takdir edilmiş olması doğru olmayıp bozma sebebi ise de; bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/II. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK’nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının REDDİNE; (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle, davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün 6. bendinde yer alan "6.900,00 TL. nispi vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine" ibaresinin hükümden çıkartılarak, yerine "davacı ... için 3.600,00 TL. ile diğer davacılar ..., ..., ..., ... ve ... için 1.500,00"er TL. olmak üzere toplam 11.100,00 TL. vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara verilmesine" ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA; aşağıda dökümü yazılı 3.073,95 TL kalan onama harcının temyiz eden davalılardan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 25.6.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.
