Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/8200 Esas 2017/856 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi



Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.

Mahkemece, ilâmında belirtilen gerekçelerle davanın birleştirilmesine karar verilmiştir.

Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 48. Maddesinin 2. Fıkrasının “Aynı mahkemede görülmekte olan davalar yönünden verilen birleştirme ve ayırma hususundaki ilk derece mahkemesi kararları hakkında istinaf yoluna; bölge adliye mahkemesi kararları hakkında ise temyiz yoluna; ancak hükümle birlikte gidilebilir. Şu kadar ki, bu husus tek başına; bölge adliye mahkemesinde hükmün kaldırılarak esastan incelenmesi, Yargıtay da bozma sebebi teşkil etmez. ” hükmü gereği, eldeki davanın aynı mahkemede görülmekte olan dava dosyası ile birleştirilmesine yönelik kararın ancak esas hükümle birlikte temyiz edilmesinin mümkün olduğu göz önünde tutularak davalı vekilinin temyiz dilekçesinin reddi cihetine gitmek gerekmiştir.

SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 13.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.