MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1)Sanık ..."in aşamalarda ...’ü tehdit etmediğini, katılan ..."ün gece vakti evlerine gelerek kendisine "karını anama göndereceğine bana gönderseydin, seni öldürürüm" şeklinde tehditte bulunarak taşla başına vurduğunu beyan etmesi, sanık ..."in eşi olan tanık...’nın aşamalarda ...’nin beyanlarını doğrulayarak ..."nin..’i tehdit etmediğini beyan etmesi, katılan ..."ün soruşturma aşamasında sanığın kendisini öldürmekle tehdit ettiğini belirtmesine karşın, yargılama aşamasında ise elinde bıçak olduğu halde öldürmekle tehdit ettiğini ifade etmesi, katılan ...’in annesi tanık ... ise soruşturma aşamasında sanığın oğlunu öldürmekle tehdit ettiğini belirtmesine karşın, yargılama aşamasında ... ve...’in birbirlerini tehdit ettiğini duymadığını beyan etmesi üzerine çelişki nedeniyle yeniden sorulduğunda sanığın..’i ölümle tehdit ettiğini beyan etmesi, sanığın kayınvalidesi olan tanık ..."un aşamalarda tehdit sözü duymadığını beyan etmesi karşısında, bu karşılıklı iddialar irdelenmeden, katılan ...’in beyanları ile tanık ...’ün çelişkili beyanlarının ne şekilde sanık ...’in savunması ve tanıklar... ile ....’ün sanığı doğrular nitelikteki beyanlarına üstün tutulduğu açıklanıp tartışılmadan, sanık ... hakkında yetersiz gerekçe ile mahkumiyet hükmü kurulması,
2)Kabule göre de;
a)02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçlarının uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
b)Sanık ..."in yargılama aşamasında katılan ..."den araç satın almak için kaparo verdiğini, katılanın aracı satmaktan vazgeçtiğini ancak kaparoyu geri vermediğini beyan etmesi, katılanın da suç tarihinde ikametine gelerek kendisine "sen karını anama yollayacağına bana gönderseydin" şeklinde söz söylediğini belirtmesi ve bu hususların sanığın eşi tanık ... tarafından doğrulanması karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
c)Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günü, Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 19/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.