MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde 11/04/2012-07/04/2014 tarihleri arasında aylık 2.300,00 TL net ücret ile ustabaşı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ücretinin asgari ücret olduğunu, iş sözleşmesinin feshi sebebiyle davacıya kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücretinin ödendiğini, davacının başka alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Karar, yasal süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında davacının aylık ücret miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı davalıya ait işyerinde ustabaşı olarak çalıştığını ve aylık ücretinin net 2.300,00 TL olduğunu ileri sürmüş, davalı ise vasıfsız işçi olan davacının ücretinin asgari ücret olduğunu savunmuştur. Dosya içerisindeki SGK kayıtlarında davacının ücret miktarının asgari ücret olduğu görülmektedir. Davacı, ... Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğüne yaptığı başvuruda işyerinde usta olarak çalıştığını beyan etmiş olup, Kurumca yapılan inceleme neticesinde, davacının işyerinde ifa ettiği görev konusunda herhangi bir değerlendirme yapılmaksızın, ücretinin asgari ücret olarak kabul edildiği anlaşılmaktadır. Yargılama sırasında dinlenen davacı tanığı “davacının ustabaşı olduğunu, kendisi işten çıkarken davacının işyerinde çalışmaya devam ettiğini, işten çıkarken toplam 2.300,00 TL maaş aldığını bildiğini”, davalı tanıkları ise davacının da kendileri gibi makinacı olarak çalıştığını ve ücretinin asgari ücret olduğunu ifade etmiştir. Mahkemece emsal ücret araştırması sonuçları ve tanık anlatımlarına göre davacının ücreti 2.300,00 TL olarak belirlenmiştir. Ancak emsal ücret araştırması yapılırken tekstil işyerinde ustabaşı olarak çalışan bir kimsenin alabileceği emsal ücret miktarı sorulmuş olup, bu araştırmanın sonucuna göre ücret miktarı belirlenmiş ise de, dosya kapsamına göre davacının “ustabaşı” olarak çalıştığını ispatlayamadığı anlaşılmaktadır. Hal böyle iken, ustabaşı olarak çalışan emsal işçiye yönelik emsal ücret araştırması sonuçlarına itibar edilerek karar verilmesi yerinde görülmemiştir.
Davacının işyerinde “makinacı” olarak çalıştığı kabul edilerek, meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından ve TÜİK kazanç sorgulama ekranından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve ücret miktarı konusunda dosya kapsamındaki tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir. Mahkemece eksik araştırma ve incelemeyle hüküm kurulması hatalı olup, bu husus bozma sebebidir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06/11/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.