16. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2792 Karar No: 2018/3041 Karar Tarihi: 02.10.2018
Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/2792 Esas 2018/3041 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi’nin 2018/2792 E. ve 2018/3041 K. sayılı kararı, silahlı terör örgütüne üye olma suçuna ilişkin mahkumiyet kararının istinaf başvurusunun reddine ilişkindir. Buna göre, temyiz talebinin reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Yargılama sürecindeki usuli işlemler kanuna uygun olarak yapılmış, hükme esas alınan tüm deliller hukuka uygun olarak elde edilmiş ve eylemler doğru olarak nitelendirilmiştir. Sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiştir ve temyiz davası esastan reddedilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle belirtilmiştir: TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62/1, 53, 58/9, 63/1.
16. Ceza Dairesi 2018/2792 E. , 2018/3041 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ceza Dairesi Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62/1, 53, 58/9, 63/1 maddeleri gereğince mahkumiyetine dair istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle; Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü; Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi; Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.