Özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/5464 Esas 2018/2522 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : Beraat

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanıkların beraatine ilişkin hüküm, katılanlar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü gereğince katılan ...’ın bilinen en son adresine gerekçeli karar tebliğ edilmeden mernis adresine doğrudan çıkarılan ve Tebligat Kanununun 21/2. maddesine göre tebliğ edildiği şerh düşülen tebligatın usülsüz olması nedeniyle katılan ...’ın temyiz isteminin süresi içerisinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen fiilin kanunda suç olarak tanımlanmamış olduğu gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılanların usul ve yasaya aykırı karar verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme kısmen uygun olarak ONANMASINA, 07.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.