2. Hukuk Dairesi Esas No: 2021/7429 Karar No: 2021/8562
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/7429 Esas 2021/8562 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2021/7429 E. , 2021/8562 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 38. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, davalı-karşı davacı kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakası ve maddî tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Taraflarca karşılıklı olarak açılan boşanma davalarının ilk derece mahkemesince yapılan yargılaması sonucunda tarafların iddialarını ispatlayamadıkları gerekçesiyle her iki davanın reddine hükmedilmiştir. Hükme karşı davacı- karşı davalı erkek tarafından reddedilen davası yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucunda verdiği 19.02.2020 tarihli ilk kararında ilk derece mahkemesinin erkeğin davasının reddine ilişkin hüküm fıkralarının kaldırılmasına karar vermiş; kaldırma kararı sonrası ilk derece mahkemesince verilen 09.02.2021 tarihli ikinci kararda, erkeğin bağımsız konut temin etmediği kadının ise evliliği maddi bir temele dayandırdığı gerekçesiyle kusur derecelendirmesi yapmadan erkeğin davasının kabulüne ve kadın yararına tedbir ve yoksulluk nafakasına hükmedilmiş, karara karşı taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine bölge adliye mahkemesince dosya üzerinden yapılan inceleme sonucu verdiği 07.06.2021 tarihli kararında erkeğin ağır, kadının az kusurlu olduğu ve kadının esas dava yönünden nafaka ve tazminat taleplerini sürede talep ettiği gerekçesiyle, kadının karşı davasındaki boşanma hükmü istinaf edilmeyerek kesinleştiğinden bu hususta karar verilmesine yer olmadığına, kadın yararına 25.000 TL maddî tazminata ve 18.000 TL toplu yoksulluk nafakasına hükmedilmiş, karar davacı-karşı davalı erkek tarafından temyiz edilmiştir. İlk derece mahkemesince tarafların iddialarını ispatlayamadıkları gerekçesiyle tarafların karşılıklı davalarının reddine ilişkin verilen ilk karara karşı yalnızca erkek tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuş, kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmamış, ilk derece mahkemesince kadının reddedilen davasına ilişkin olarak verilen hüküm kadın tarafından istinaf edilmeyerek kadın yönünden kesinleşmiştir. İlk derece mahkemesince verilen 09.02.2021 tarihli ikinci kararda erkeğin bağımsız konut temin etmediği kadının ise evliliği maddi bir temele dayandırdığı kusurları yüklenmiş, kadın cevap dilekçesi ile birlikte karşı dava dilekçesinde de erkeğe yüklenen bu kusura dayanmış, davası ispatlanamadığından reddedildiğinde de bu karara karşı istinaf kanun yoluna başvurmadığından artık bu kusur erkeğe yüklenemez, erkek kusursuz hâle gelmiştir. Bu husus gözetilmeden erkeğin ağır, kadının az kusurlu olduğunun kabulü doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. 2-Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere tam kusurlu eş yararına maddî tazminat ve yoksulluk nafakası verilemeyeceği nazara alınmadan, davalı-karşı davacı kadın yararına maddî tazminata ve yoksulluk nafakasına hükmedilmesi doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. ve 2. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, temyiz peşin harcın istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 22.11.2021 (Pzt.)