Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/17390 Esas 2018/23615 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/17390
Karar No: 2018/23615
Karar Tarihi: 06.11.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/17390 Esas 2018/23615 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2017/17390 E.  ,  2018/23615 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde satış temsilcisi şef olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalılar vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz Başvurusu:
    Karar, yasal süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
    2-Taraflar arasında davacının emeklilik tarihi itibariyle kıdem tazminatına hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    4857 sayılı İş Kanunu"nun 120. maddesi uyarınca yürürlüğü devam eden mülga 1475 sayılı İş Kanunu"nun 14. maddesinin birinci fıkrasının dördüncü bendinde, işçinin bağlı bulunduğu kurum veya sandıktan yaşlılık, emeklilik veya malullük aylığı yahut toptan ödeme almak amacıyla ayrılması halinde, kıdem tazminatına hak kazanılabileceği hükme bağlanmıştır.
    Somut uyuşmazlıkta, davacı davalılara ait işyerinde 1990 yılından itibaren çalıştığını, iş sözleşmesinin 21/08/2013 tarihinde işverence haklı bir sebep olmadan feshedildiğini ileri sürerek (04/07/2005 tarihinden sonraki döneme ilişkin) kıdem tazminatı alacağının ödenmesini talep etmiştir. Davalılar, iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini ileri sürmüş olup, mahkemece davalının savunması doğrultusunda iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiği sonucuna varılması isabetlidir. Ne var ki, dosya kapsamından işverence davacının 17/05/2013 tarihinde (08 kodu ile) Sosyal Güvenlik Kurumundan yaşlılık aylığı almak üzere çıkışının yapıldığı tespit edilmektedir. Anılan tarih itibariyle, davacıya kıdem tazminatı ödenmediği ve davacının işyerinde çalışmaya devam ettiği noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Bu durumda davacının emeklilik öncesi ve emeklilik sonrası kıdemi birleştirilmek suretiyle toplam süre üzerinden belirlenecek kıdem tazminatı talebi yerinde değil ise de, emeklilik tarihine kadarki kıdemine göre, o tarihteki ücreti üzerinden belirlenecek kıdem tazminatı talebinin kabulü gerekir. Mahkemece, bu yön nazara alınmadan kıdem tazminatı alacağı talebinin reddine karar verilmesi hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
    Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06/11/2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.