Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6994 Esas 2018/2512 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 22/3, 89/2-b, 62/1, 53/1, 58/6-7.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazları ile sanığın eksik inceleme ile hüküm kurulduğuna, sanığın tali kusurlu olduğuna, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
2- Sanığa ait dosya kapsamında mevcut adli sicil kaydı incelendiğinde, tekerrüre esas alınan sabıkasının kasıtlı suça ilişkin olduğu, TCK"nın 58/4. maddesi uyarınca kasıtlı suça ilişkin mahkumiyetin, taksirli suç açısından tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3- 5271 sayılı CMK"nın 231/5-14. maddesinde düzenlenen "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" hükmü ile TCK"nın 50. Maddesi ve TCK"nın 51. maddesinin değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması karşısında, bu hususta "Şartlar oluşmadığından sanık hakkında TCK"nın 50, 51 ve CMK"nın 231/5 maddesini uygulanmasına yer olmadığına" şeklindeki yasal olmayan gerekçelerle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.