Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6930 Esas 2018/2506 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1, 89/3, 62/1, 52/2-4, 53/6.maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Katılan mağdurun meydana gelen kaza neticesinde, duyularından ve organlarından birinin işlevini sürekli yitirdiği gerekçesi ile TCK"nın 89/3 maddesi ile temel cezanın artırılması yoluna gidilmiş ise de, dosya içeresinde mevcut olan ve hangi hastaneden verildiği anlaşılamayan, 03.08.2010 tarihli, Başhekim ... imzalı raporda, mağdurun hangi organ veya duyuların işlevinin sürekli olarak yitirildiği hususunda bir açıklık bulunmadığının anlaşılması karşısında; Mahkemece katılanın tedavi evrakları ile birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu"na sevk edilerek, kaza sonucu meydana gelen durumun duyu veya organlarda sürekli işlev kaybı oluşturup oluşturmadığına ilişkin rapor aldırılması sonrasında, sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik rapor ile hüküm kurulması,
Kabule göre de;
2-Mağdurun duyularından ve organlarından birinin işlevini sürekli yitirdiği gerekçesiyle sanığa TCK,89/1 maddesinden verilen temel cezanın TCK"nın 89/3 maddesinden artırılması yoluna gidilmiş ise de TCK.89/3 maddesinin hangi bendinin uygulandığının kararda gösterilmemesi;
Kanuna aykırı olup , sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.