MAHKEMESİ : Elmadağ Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2014
NUMARASI : 2013/84-2014/151

Davacı E.. A.. vekili Avukat M. Y. tarafından, davalı M.. A.. aleyhine 04/03/2013 gününde verilen dilekçe ile cismani zarar nedeni ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 10/04/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız fiil nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalının, kendisini kasten yaralaması nedeni ile Elmadağ Sulh Ceza Mahkemesi 2010/218 Esas sayılı dosyası ile cezalandırıldığını belirterek oluşan manevi zararın giderilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalının hali hazır sosyo ekonomik durumu göz önünde bulundurularak davacının manevi tazminat talebinin reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalının Elmadağ Sulh Ceza Mahkemesi 2010/218 Esas, 2010/240 Karar sayılı dosyası ile davacıya yönelik eylemi nedeni ile yargılandığı, davalının davacıyı yaralaması nedeni ile adli para cezası ile cezalandırıldığı, sonuç olarak hükmün açıklanmasına karar verildiği anlaşılmaktadır.
Borçlar Kanunu"nun 53. maddesi gereğince hukuk hâkimi ceza mahkemesinin kararı ile bağlı değilse de; ceza mahkemesince belirlenecek maddi vakıalar hukuk hâkimi yönünden de bağlayıcıdır. Davalının davacıyı yaraladığı, ceza dosyası ve mahkeme dosyası kapsamı ile sabittir. 818 sayılı BK.47. maddesi ve 6098 sayılı TBK 56. maddesi uyarınca; hakim bir kimsenin bedensel bütünlüğünün zedelenmesi durumunda, olayın özelliklerini göz önünde tutarak, zarar görene uygun bir miktar paranın manevi tazminat olarak ödenmesine karar verebilir. Bu durumda, davacı lehine uygun bir miktar manevi tazminata hükmedilmesi gerekirken, davanın reddine karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/12/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.