Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/6935 Esas 2018/2503 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 50/1-a-4, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olayın meydana geldiği inşaatın ortağı ve inşaatın statik hesaplarını onaylayan inşaat mühendisi olup, işveren vekili olarak görev yaptığı; ölen işçinin sanığın ortağı olduğu inşaat şirketinin sigortalı işçisi olduğu ve inşaatın ikinci katından 4.93 metre uzunluğundaki ucu çengelli demir çubukları birinci kattan yukarı taşıdığı sırada, bu demir çubuğun inşaatın üzerinden geçen 4.08 metre yüksekliğindeki yüksek gerilim hattına değdirmesi sonucu, elektrik akımına kapılarak öldüğü olayda; 18.06.2013 tarihli keşfe binaen alınan bilirkişi heyet raporu ile soruşturma aşamasında alınan bilirkişi raporunda sanığın asli kusurlu olduğunun kabul edildiği, düzenlenen bilirkişi raporlarının oluş ve dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmakla, asli kusurlu sanık hakkında, meydana gelen neticenin ağırlığı dikkate alınarak, iki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, sanığın taksire dayalı kusurunun yugunluğu, maddede öngörülen cezanın üst sınırı nazara alınmak suretiyle, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun şekilde asgari hadden uzaklaşmak suretiyle ceza tayini gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin, sanığın kusuru bulunmadığına, ölenin tamamen kusurlu olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 07.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.