MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm, davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen yoksulluk nafakası ve tazminatlar yönünden, davalı kadın tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle reddedilen boşanma davasının kesinleşmesinden sonraki ayrılık süresinde de davalı kadının kusurlu bir davranışının varlığının kanıtlanamamasına, ret edilen boşanma davasını açarak boşanma sebebi yaratan ve birlikte yaşamaktan kaçınan davacı erkeğin boşanmaya neden olan olaylarda tamamen kusurlu bulunmasına göre davalı kadının tüm, davacı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dava, 10.07.2013 tarihinde açılmış, davalı cevap dilekçesinde tazminat talebinde bulunmamış, ön inceleme duruşmasından sonra verdiği 23.09.2014 tarihli dilekçesi ile maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur. Taraflar, cevaba cevap ve ikinci cevap dilekçeleri ile serbestçe, ön inceleme aşamasında ise ancak karşı tarafın açık muvafakati ile iddia ve savunmalarını genişletebilir yahut değiştirebilirler. Ön inceleme duruşmasına taraflardan biri mazeretsiz olarak gelmezse, gelen taraf onun muvafakati aranmaksızın iddia ve savunmasını genişletebilir yahut değiştirebilir. Ön inceleme aşamasının tamamlanmasından sonra ise diğer tarafın açık muvafakati ve ıslah dışında iddia ve savunma genişletilemez yahut değiştirilemez (HMK m. 141/1). Davalının, ilk defa ön inceleme duruşmasından sonra ileri sürülen maddi ve manevi tazminat istekleri, talep sonucunun genişletilmesi niteliğindedir. Aynı oturumda hazır bulunan davacı, bu isteğe açıkça muvafakat vermemiştir. Bu durumda ıslah da söz konusu olmadığına göre, davalının maddi ve manevi tazminat talepleri artık incelenemez. Açıklanan nedenlerle davalının maddi ve manevi tazminat (TMK m. 174/1-2) talepleri hakkında karar verilmesine yer olmadığına dair karar verilmesi gerekirken, isteğin esasına ilişkin hüküm tesis edilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 136.00 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 17.03.2016 (Perş.)