MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Mahkemenin gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 07.02.2014 olarak yazılması gerektiği halde 14.02.2014 olarak yazılması mahallinde düzeltilebilecek yazım hatası olarak değerlendirilmiştir.
Sanık ..."e 04.01.2016 tarihinde yapılan tebligata sanığın askerde olduğunun tespit edilmesi üzerine, 07.03.2016 tarihinde sanığın askeri birliğine gerekçeli kararın tebliğ edildiği, sanığın da kararı 14.01.2016 tarihinde öğrenmesi üzerine süresi içerisinde temyiz ettiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
I)Sanık ... hakkında kurulan hükümlerin sanık ..."in babası... tarafından temyizi üzerine yapılan incelemede;
Sanık ..."in babasının hükümleri temyiz etme yetkisi bulunmadığı anlaşıldığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK.nun 317. maddesi gereğince sanık ..."in babası ...in temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II)Sanık ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemelerinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ... ve ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usûl ve kanuna uygun bulunan hükümlerin, tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
III)Sanık ... ve Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemelerinde;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22/11/2016 tarih, 2016/950 Esas ve 2016/436 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere, 5237 sayılı TCK"nın 142/2-(h) ve 143. maddeleri gereğince cezalandırılması istemiyle hakkında kamu davası açılan ve bu sevk maddeleri ile yargılanan sanığa, 5271 sayılı CMK"nın 150/3. maddesi uyarınca zorunlu müdafii atanmasına gerek olmadığına karar verilmiş olması karşısında, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1)Suç tarihi itibarıyla, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 62. maddesi ile TCK"nın 142. maddesinde yapılan değişiklikten önceki 142/1-b maddesinin sanıklar lehine olduğu gözetilmeden, değişiklik sonucu eklenen 5237 sayılı TCK"nun 142/2-h maddesi ile hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
Kabule göre de;
2)Sanıklar ... ve ... hakkında, TCK"nın 142/2-h, 143 maddeleri uyarınca hükmolunan 7 yıl 6 ay hapis cezasının aynı Yasanın 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirilmesi sırasında hesap hatası sonucu “6 yıl 3 ay ” yerine “5 yıl 15 ay” hapis cezasına hükmedilmek suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in ve sanık ..."in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son. maddesinin gözetilmesine, 22.11.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.