Nitelikli cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/7384 Esas 2015/5917 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/7384
Karar No: 2015/5917
Karar Tarihi: 29.04.2015

Nitelikli cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/7384 Esas 2015/5917 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme 2013 yılında cinsel saldırı suçundan verilen mahkumiyet hükmünü değerlendirdi. Temyiz edilen hüküm gereği, ruh sağlığının bozulması neticesinde cezanın ağırlığına göre TCK.nın 102/5. maddesi gereğince cezanın 20 yıla kadar artırılabileceği belirtildi. Ancak hakkaniyet gereği cezadan bir miktar daha artırım yapılması gerektiği gözetilmeden TCK.nın 102/5. maddesi uygulanmadı. Sanığın hapis cezasına mahkumiyeti sonucu TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerinin hak yoksunluğuna varılacağı ancak alt soyu haricindekiler yönünden bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden karar verilmişti. Bu nedenle hükmün düzeltilerek onanması gerektiği belirtildi. Kanun maddeleri olarak verilen bilgiler ise şöyle: TCK.nın 102/2, 102/3-d, 102/5, 53/1-c, 53/2 ve 53/3.
14. Ceza Dairesi         2013/7384 E.  ,  2015/5917 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı
    HÜKÜM : Mahkûmiyet


    İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    TCK.nın 102/2 ve 102/3-d maddeleri uyarınca verilen ceza 10 yılı geçse dahi suçun sonucunda ruh sağlığının bozulmasından dolayı neticenin ağırlığına göre tayin edilen cezanın aynı Kanunun 49/1 ve 102/5. maddeleri gereğince 20 yıla kadar artırılmasının mümkün olduğu nazara alınarak, hakkaniyet gereği cezadan bir miktar daha artırım yapılması gerektiği gözetilmeden, TCK.nın 102/5. maddesinin uygulama dışı bırakılması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
    Ancak;
    Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak TCK.nın 53/3. maddesine göre, 53/1-c madde ve bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili hak yoksunluğunun koşullu salıvermeye kadar uygulanacağı, alt soyu haricindekiler yönünden ise bu hak yoksunluğunun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
    Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan, TCK.nın 53/1. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak, yerine “Sanığın TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına ” ibaresi eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 29.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.