MAHKEMESİ : .... ... ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TİCARET MAHKEMESI SIFATIYLA)
TARİHİ : 13/01/2015
NUMARASI : 2014/162-2015/5


Taraflar arasında görülen davada .... ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 13.01.2015 tarih ve 2014/162-2015/5 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında 01/06/2012 tarihli acentelik sözleşmesi bulunduğunu, müvekkili şirketin kurucu ortağı ve müdürü .... ...."nin iş yerini kısa zamanda çok üst seviyelere taşıdığını ancak, bu eylemlerin tek taraflı kazanıma sebep olduğunu, acentelik sözleşmesinde yer alan tek taraflı maddeler ve hakların zamanla müvekkili şirketin borçlanmasına, davalının ise, sürekli kazanmasına sebebiyet verdiğini ve şirket müdürünün intihar ettiğini, bu süreçte şirkete .... ...."nin kızı olan diğer ortak ve çalışanlar sahip çıkmış ise de, mirasçılar tarafından reddi miras davası açılması nedeniyle şirkete bir süre müdür atanamadığını, davalının ise, sözleşmeyi müvekkili şirkete yetkili atanamaması nedeniyle tek taraflı ve haksız feshettiğini, tek taraflı olarak hazırlanan sözleşmenin revize edilerek müvekkilinin mağduriyetinin giderilmesi, tek taraflı fesih ve cezai şartın kaldırılması veya uyarlanması gerektiği, davalının müvekkilini yok sayarak işçilerini ve işletmeyi devralmak suretiyle müvekkilini maddi ve manevi zarara uğrattığını, cari alacakları, demirbaşları ve teminatlarının iade edilmediğini, portföy tazminatının da verilmediğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, şimdilik 30.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, acentelik sözleşmesinin müvekkili tarafından haklı nedenle feshedildiğini, davacının iddialarının yersiz olup, müvekkilinden herhangi bir alacağının bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, toplanılan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki münhasır delil sözleşmesinin 43. maddesi hükmü de nazara alındığında davacının davalıda alacağının olmadığı, sözleşmenin 28. maddesi gereği teminatların iade edilebilmesi için sözleşmenin yürürlükte bulunduğu faaliyet dönemiyle ilgili herhangi bir borcun kalmadığının usulüne uygun olarak yazılı şekilde teyidi gerektiği, bu teyidin de sağlanamadığı, aynı sözleşmenin 7. maddesi uyarınca ise, demirbaşlar davalıya ait olduğundan davacı tarafından alacak isteminde bulunulamayacağı yine, portföy alacağının da bulunmadığı gerekçesiyle, tarafların tacir olması da nazara alınarak, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınmadığı anlaşılan 29,20 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 02.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.